20-metrowy statek Wikingów został odkryty w kopcu, wcześniej uważanym za pusty – informuje serwis Science Norway. Odkrycie było możliwe dzięki wykorzystaniu georadaru.
“Odkrycie to rzuca nowe światło na czasy najwcześniejszych wikińskich królów” – ocenia cytowany przez Science Norway archeolog Håkon Reiersen. Kopiec grobowy, zlokalizowany w miejscowości Salhushaugen w gminie Karmøy (zachodnia część Norwegii), był już badany ponad sto lat temu przez archeologa Haakona Sheteliga, pioniera studiów nad sztuką wikińską.
Sheteling odkrył wcześniej nieopodal inną łódź Wikingów – w potężnym kopcu grobowym Grønhaugskipet. Jego zasługą było również odnalezienie w 1904 r. największego jak dotąd i jednocześnie najlepiej zachowanego statku wikińskiego – Oseberg, o długości ok. 22 m i szerokości nieco ponad 5 m. Archeolog przeczuwał, że również w Salshaugen powinien być ukryty statek, ale udało mu się znaleźć jedynie 15 drewnianych łopat i 4 groty strzał. Jak się okazało, “kopał zbyt płytko” – podaje Science Norway.
W czerwcu 2022 r. archeologowie, pod kierunkiem Håkona Reiersena z Muzeum Archeologicznego Uniwersytetu w Stavanger, postanowili sprawdzić to miejsce przy użyciu georadaru. Dokładnie w centralnej części kopca ukazał im się obrys statku. Do czasu ukończenia badań odkrycie było utrzymywane w tajemnicy.
![Fot. Håkon Reiersen/ The Museum of Archaeology, University of Stavanger](https://naukawpolsce.pl/sites/default/files/inline-images/SF225973_0.jpg)
Publikacja na ten temat jeszcze się nie ukazała, ale – według archeologa – wyniki badań georadarowych są jednoznaczne. “Sygnały georadaru wskazują na kształt 20-metrowego statku. Jest on dość szeroki i przypomina statek Oseberg” – opisuje Reiersen.
Ze względu na położenie – dokładnie w środku grobowca – badacze uważają, że jest to statek pogrzebowy. Przypomina on inny statek – Storhaug, odkryty w Karmøy w 1886 r. Jak opisuje autor badań, owocem wcześniejszych poszukiwań prowadzonych przez Shetelinga było odnalezienie w Salhushaugen dużej, okrągłej, kamiennej płyty, będącej czymś w rodzaju ołtarza ofiarnego. “Bardzo podobna płyta została odnaleziona w grobowcu Storhaug, co pozwala połączyć w czasie oba znaleziska” – komentuje Reiersen.
Nowo odkryty statek jest już trzecim w Karmøy – historycznym centrum władzy wikińskiej na południowo-zachodnim wybrzeżu Norwegii. Statek Storhaug jest datowany na 770 r. (został statkiem pogrzebowym 10 lat później), statek Grønhaug – na 780 r. (został wykorzystany do pochówku 15 lat później).
![Fot. Theo B. Gill/ The Museum of Archaeology, University of Stavanger](https://naukawpolsce.pl/sites/default/files/inline-images/SF218715_2.jpg)
Datowanie statku Salhushaug nie jest jeszcze potwierdzone, ale naukowcy szacują, że będą to późne lata 700. Jak na razie widoczny jest jedynie kształt statku – jego stan zachowania pozostaje nadal zagadką. Badacze spodziewają się, że w grobowcu znajdą również wikińskie przedmioty.
Jak uważa Reiersen, odnalezienie trzech statków sugeruje, że właśnie w Karmøy żyli pierwsi wikińscy królowie. Położenie tej gminy pozwalało w przeszłości na kontrolowanie ruchu statków na zachodnim wybrzeżu obecnej Norwegii. W miejscowości Avaldsnes w Karmøy żył w późniejszych latach król Harald Pięknowłosy, który ok. roku 900 zjednoczył Norwegię.
Więcej informacji w artykule na stronie Science Norway.
/Nauka w Polsce – PAP/
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!