Wystawę poświęconą Ignacemu Łukasiewiczowi, twórcy polskiego przemysłu naftowego, działaczowi niepodległościowemu, społecznikowi i filantropowi można oglądać w Muzeum Regionalnym PTTK w Gorlicach (Małopolskie). We wtorek przypada 200. rocznica urodzin wynalazcy.
Kustosz muzeum Katarzyna Liana podkreśliła, że udostępniona we wtorek wystawa zatytułowana „Ignacy Łukasiewicz w Gorlicach” skupia się na pięcioletnim pobycie wynalazcy w tym mieście. Prezentuje pamiątki i dokumenty po nim. W Gorlicach – przypomniano – stał się on samodzielnym farmaceutą i właścicielem apteki, a także zawarł związek małżeński. Tam też pracował nad swoim przełomowym wynalazkiem – lampą naftową i naftą przystosowaną do spalania w niej.
„Łukasiewicz zyskał powszechnie wielki szacunek jako pionier nowo powstającej branży, dzielił się swoją wiedzą i pomagał zakładać okoliczne kopalnie oraz destylarnie, nieustannie wspierał rozwój tworzącego się przemysłu petrochemicznego” – podkreślono w materiałach na wystawę. Ekspozycja będzie dostępna do 25 września i towarzyszy jej specjalnie przygotowana pamiątkowa ulotka.
Decyzją Sejmu i Senatu rok 2022 został ustanowiony Rokiem Ignacego Łukasiewicza. W marcu 2022 roku przypada 200. rocznica urodzin, a w styczniu — 140. rocznica śmierci twórcy światowego przemysłu naftowego.
Ignacy Łukasiewicz był ojcem przemysłu naftowego, działaczem niepodległościowym, społecznikiem i filantropem. Propagował budowę szkół i szpitali, dróg i mostów, osobiście finansował wiele inicjatyw. Walczył z biedą i problemami społecznymi, tworzył kasy zapomogowe i fundusze emerytalne.
Urodził się 8 marca 1822 r. w Zadusznikach pod Mielcem, w zubożałej rodzinie szlacheckiej o patriotycznych tradycjach. Po śmierci ojca, uczestnika powstania kościuszkowskiego, ze względu na sytuację finansową musiał porzucić gimnazjum w Rzeszowie i podjąć pracę jako pomocnik aptekarski.
Zdobytą wiedzę i umiejętności rozwinął w trakcie studiów farmaceutycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w Wiedniu. Działał we Lwowie, pracując w aptece Piotra Mikolascha, gdzie razem z Janem Zehem w procesie destylacji ropy naftowej wydzielił z niej naftę. Pracował także w Gorlicach, Jaśle i Krośnie.
W Bóbrce w pow. krośnieńskim współpracując z Tytusem Trzecieskim i Karolem Klobassą-Zrenckim utworzył w 1854 r. pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej. Dzięki Łukasiewiczowi Bóbrka stała się centrum przemysłu petrochemicznego. Z kolei w Ulaszowicach, w Klęczanach, w Polance, a później w Chorkówce uruchomił rafinerię ropy naftowej.
Był też wynalazcą lampy naftowej. W 1853 r. przy świetle skonstruowanej przez niego lampy wykonano pierwszą nocną operację w szpitalu na Łyczakowie we Lwowie. Zmarł 7 stycznia 1882 r. w Chorkówce, w pochowany został w Zręcinie koło Krosna.
W roku 1873, papież Pius IX za działalność charytatywną nadał mu tytuł Szambelana Papieskiego i odznaczył go Orderem Św. Grzegorza. Pod koniec życia został wybrany do Sejmu Galicyjskiego. Był honorowym obywatelem Jasła i Krosna.
autor: Rafał Grzyb
Nauka w Polsce – PAP
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!