Totalitaryzm odsłania swoją twarz. Pętla na naszej szyi się zaciska. Oto nowy wspaniały świat! Tym razem uderzył w nas PayPal, sprawa nadaje się do prokuratury, proszę o pochylenie się nad poniższym tekstem, w którym opiszę bandyckie praktyki tej zideologizowanej firmy. Nasze wydawnictwo boryka się z różnymi ograniczeniami, nakładanymi na nas przez firmy którym my sami, […]

Rzymianie odkrywają rzekę Wisłę  Ogromny przełom nastąpił na ziemiach polskich w drugim stuleciu p.n.e., kiedy to w zachodniej części kraju narodziła się tzw. kultura przeworska, łącząca w sobie elementy kultur lateńskiej (celtyckiej) i wejherowsko–krotoszyńskiej, a także kultur germańskich z terenu dzisiejszych Niemiec i Skandynawii. W krótkim czasie ogarnęła ona niemal całe terytorium dzisiejszej Polski, z […]

Nastały czasy kryzysu autorytetów, ludzie utracili zaufanie do reprezentantów państwa. Nie powinno to specjalnie nikogo dziwić,  wszak rządzą nami ludzie z kręgosłupami z gumy, dla których wartości, takie jak prawda nie mają żadnego znaczenia. Autorytetami moralnymi w mediach głównego ścieku zostali ludzie pozbawieni moralności, koniunkturaliści o stu twarzach.  Żyjemy w świecie informacyjnego zgiełku, w którym […]

Radosław Patlewicz Stanisław Michalkiewicz powiedział kiedyś, że Wielka Lechia to ubeckie rzygowiny. W taki sposób odniósł się do internetowej hucpy związanej z pluciem na Kościół katolicki i zakłamywaniem historii Polski. Dzieje się to pod szyldem pogańskiej Wielkiej Lechii, która miała istnieć od tysiącleci i trząść całym światem. Taka miała być potężna, a tymczasem przyszli bezbronni […]

Stanisław Srokowski pisze o tym w nowej książce: „Życie wśród pisarzy, agentów i intryg”. Poznamy kawał najnowszej, autentycznej historii Polski. Kto na kogo donosił? Kto zdradzał? Kto oszukiwał? Kto był prawy? Poznamy różne twarze znanych polityków, pisarzy, dziennikarzy. Odsłaniamy także oblicza agentów. Atmosfera tamtej epoki. Sporo ciekawych zdjęć.  Dzienniki autora skonfrontowane z dokumentami IPN. Burzliwa, […]

I. Jak pamiętamy, w finałowej scenie „Tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego czwartego” Orwella, poddany odpowiedniej obróbce bohater, psychicznie znękany i fizycznie zmaltretowany, ostatecznie przechodzi na stronę swych oprawców: „Och, cóż za okrutna, niepotrzebna pomyłka! Och, cóż za upór i arogancja nie pozwalały mu się przytulić do miłującej piersi! […] Ale wszystko już było dobrze, wreszcie było dobrze; […]