Ukraińskie ludobójstwo, zwane też (dość eufemistycznie) „rzezią wołyńską” lub „zbrodnią wołyńsko-galicyjską’, przeprowadzone zostało na Polakach i obywatelach polskich innej narodowości w latach 1939 – 1947. Swoim zasięgiem objęło następujące województwa Drugiej Rzeczypospolitej: wołyńskie, lwowskie, tarnopolskie i stanisławowskie, a także część lubelskiego i poleskiego oraz skrawek krakowskiego.
W 1929 r., w wyniku połączenia się trzech organizacji ukraińskich na kongresie zjednoczeniowym we Wiedniu w, powstała Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów (OUN). Miała ona charakter polityczno-wojskowy, oparty o tzw. integralny nacjonalizm ukraiński. W swym działaniu dążyła do budowy „samostijnej” (niepodległej) Ukrainy, która miała obejmować tereny od Sanu po Don oraz od Prypeci po Morze Czarne. Cel ten, w oparciu o doktrynę Dmytro Docowa, ukraińskiego prawnika i ideologa, starała się osiągnąć za pomocą „twórczego” terroru, skierowanego tak przeciwko „cużeńcom” (obcoplemieńcom), jak i tym Ukraińcom, którzy nie popierali tych działań.
Powyższa doktryna, wzorowana w dużym stopniu na narodowym socjalizmie Trzeciej Rzeszy, miała zdecydowany charakter antypolski, i antysemicki, a równocześnie proniemiecki. Dlatego też OUN wrogo odnosiła się do władz Polski, Węgier, Rumunii i Rosji Radzieckiej (ZSRR). Równocześnie ze względu na swe proniemieckie nastawienie była wspierana finansowo i militarnie przez Abwehrę, niemiecki wywiad, który postrzegał ją jako „piątą kolumnę”, szerzącą dywersję na polskich Kresach Wschodnich i w krajach ościennych.
Cały tekst ukazał się w najnowszym numerze magazynu Magna Polonia, który jest do nabycia tutaj:
https://www.magnapolonia.org/sklep/?utm_source=portal&utm_medium=banner&utm_campaign=shop
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
