Obecną postać Sahara – największa pustynia świata – przybrała zaledwie 5 tys. lat temu, kiedy to w Afryce Północnej zaczęły stopniowo zanikać deszcze przynoszone wcześniej przez wiatry monsunowe znad Oceanu Indyjskiego, zaś sawanna ustąpiła miejsca piaskowi i skałom. Rzeki i jeziora wyschły.
Według naukowców, woda znikła w tym regionie, ale przetrwała pod skałami, na głębokości od kilkuset do kilku tysięcy metrów. Obecnie próbuje się oszacować, jaką objętość ma ukryty pod ziemią magazyn wody. Może jej tam być nawet około 150 tys. km sześciennych, czyli siedem razy więcej niż objętość Morza Bałtyckiego. Wody te są odizolowane od świata i nie uczestniczą w bieżącym cyklu hydrologicznym.
– Wygląda na to, że Egipt, Sudan, a także Czad i Libia nie muszą się martwić o wodę. Mają jej tyle, że mogą z tych zapasów korzystać przez nawet tysiąc lat, czyli praktycznie w nieskończoność, jeśli oczywiście będą to robiły rozsądnie i bez marnotrawienia bezcennego dobra – podkreśla Mahmoud Sherif, geochemik z amerykańskiego Uniwersytetu Delaware.
Magazyn „Earth and Planetary Science Letters” informuje, że zespół Sherifa prowadzi badania nad zbiornikiem, który pozwoli uzyskać łatwiejszy dostęp do cennych złóż.
/TVP Info/
Przeczytaj również:
Wspieraj niezależne wydawnictwo:
Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!
