Kilka tygodni temu minister Gowin stwierdził, że chce ściągać do Polski kolejne tysiące Ukraińców, którzy mają tworzyć polskie elity¹. Jak te elity będą wyglądać najlepiej widać na przykładzie Igora Isajewa, który nazwał marsz żołnierzy wyklętych marszem faszystów, Polaków porównał do zwierząt, wzywał do usunięcia słowa „honor” w polskich paszportach, oskarżał Polskę i naród polski o zbrodnie niemieckie, a co ciekawe, otrzymał on dofinansowanie do swojego portalu².

Jednak sposób, w jaki samorządy i różnego rodzaju organizacje otwierają się na napływ obcokrajowców stawia Polskę na pierwszym miejscu gościnności na świecie. Pomijając skandaliczne próby nawiązania relacji partnerskich przez Jelenią Górę z miastami Równe i Tarnopol, gdzie gloryfikowany jest banderyzm³ trzeba zwrócić uwagę na akcję mającą nakłaniać mieszkańców Polski do uczenia się języka ukraińskiego, ponieważ przyjechali obcokrajowcy.

Mam wielu znajomych, którzy za chlebem wyjechali za granicę. Mieszkają we Francji, w Wielkiej Brytanii, w Niemczech, jednak na moje pytanie, czy w związku z ich przyjazdem tamtejsi mieszkańcy zaczęli się uczyć polskiego usłyszałem: „Nie”.

Natomiast w Polsce, najpierw w Lublinie⁴, ostatnio w Żorach (woj. śląskie) rozpoczęto akcję, mająca na celu nakłaniać mieszkańców tych miast do uczenia się języka ukraińskiego⁵. Nie słyszałem niestety, aby np. we Lwowie jak i na terenie całej Małopolski Wschodniej, gdzie przyjeżdżają tysiące Polaków powstawałyby bilbordy zachęcające do nauki języka polskiego. Dlaczego więc to Polacy muszą uczyć się języka przyjezdnych?

Dodatkowy problem w tej akcji to dyskryminacja i skrajny antysemityzm. Tylko w latach 2015-2017 ambasada RP w Izraelu wydała prawie 11 tysięcy paszportów. Biorąc pod uwagę, że zaledwie jedna na dwadzieścia osób ubiegająca się o polski paszport mówi po polsku dziwi brak akcji promującej naukę jidisz wśród Polaków⁶. Biorąc pod uwagę, że w 2017 roku Polska przegoniła nawet Niemcy w wydanych zezwoleniach na pobyt osób spoza UE w skali całej wspólnoty (22% Polacy, Niemcy 17%)⁷, prawdopodobnie w 2020 roku szykuje się ostra nauka języka obcego dla polskiego społeczeństwa. Jak informują strony rządowe, w 2019 roku do Polski przybyli, oprócz wspomnianych Ukraińców w największej liczbie, również Białorusini, Niemcy, Rosjanie, Wietnamczycy⁸. Tylko czekać na bilbordy zachęcające do nauki języka rosyjskiego. Czy aby inicjatorzy nie zostaną nazwani ruskimi onucami?

Jak informował w październiku portal Kresy.pl, trzynastu ukraińskich deputowanych założyło zespół parlamentarny w sprawie „kulturowego” i „społecznego” powrotu tzw. ukraińskich ziem do macierzy. W pierwotnej wersji informacyjny wpis mówił także o „politycznym” aspekcie odzyskiwania ziem. Na Ukrainie w powszechnym mniemaniu „ukraińskimi etnicznymi ziemiami” są również tereny południowo-wschodniej Polski, w ukraińskiej nomenklaturze tzw. Zakerzonie. (Wspominał o tym lider nacjonalistycznej Swobody Ołeh Tiahnybok, wspominało o tym państwowe ukraińskie radio i służba prasowa Rady Miasta Lwowa)⁹. Podejmowane akcje, mające zachęcać do napływu nowych przybyszów z Ukrainy, powinny wzbudzać zaniepokojenie wypływające z obowiązku obywatela polskiego, który jako przedstawiciel narodu polskiego (art. 4) tworzy Rzeczpospolitą Polską, która według artykułu 5 strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium¹⁰.

Krzysztof Żabierek

Udostępnij na FB

Tweet

Obserwuj nas

Zapisz

Wspieraj niezależne wydawnictwo:

Rzeczypospolita przyjaciół?