Wiadomości

Plebiscyt na pioniera polskiej techniki

Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!

Polacy od wieków zachwycali świat swoją wiedzą. Niezależnie od okresu w historii w jakiej przyszło im działać dzięki swojej pracy ułatwiali życie całej ludzkości przy jednoczesnej wspaniałej promocji Ojczyzny z której pochodzili.

Specjalnie dla Państwa prezentujemy grupę polskich pionierów techniki i zachęcamy do głosowania na najbardziej według Państwa zasłużonego:

         1. Dobrogost Czarny z Odrzywołu

Był on starostą Radomskim z herbu Nałęcz. W momencie wejścia Królestwa Polskiego w otwarty konflikt z Krzyżakami w 1409 roku w czasie narady wojennej odbytej 30 listopada 1409 roku w Brześciu nad Bugiem Dobrogost otrzymał polecenie zbudowania mostu na łyżwach dzięki któremu połączone siły Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego mogły 30 czerwca 1410 roku pod Czerwińskiem przekroczyć rzekę Wisłę.

 

2. Kazimierz Siemienowicz

Urodził się prawdopodobnie na początku XVII wieku. Zajmował się sztuką wojenną i fortyfikacjami. Na polecenie Króla Władysława IV Wazy podczas pobytu w Holandii specjalizował się w artylerii . Jako specjalista w tej dziedzinie sprawował wysokie funkcje w dowództwie artylerii koronnej. Brał udział w odsieczy smoleńskiej (1633-1634) czy w bitwie z Tatarami pod Ochmatowem (1644 roku). W roku 1650 roku ukazuje się w Amsterdamie jego dzieło pt: „Artis Magnae Artilleriae Pars Prima” (Wielkiej sztuki artylerii cześć pierwsza) przekładana na jezyki europejskie. W trzeciej cześci tego dzieła „O rakietach” autor podał jeden z pierwszych projektów rakiety wielostopniowej. W swojej pracy pochylił się również nad zagadnieniem związanym z lotem rakiet i pocisków.

3. Adam Freytag

Urodził się w Toruniu w 1608 roku. Brał udział wojnie holendersko-hiszpańskiej pod sztandarami księcia Fryderyka Henryka Orańskiego. W 1631 roku w Lejdzie wydał dzieło pt: „Architectura militaria nova et aucta” (Budownictwo wojenne nowe i rozszczerzone). Liczne wznowienia i przekłady na języki europejskie świadczą o wysokim poziomie dzieła i znajomości tematu prezentowanej przez autora. Zmarł 1650 roku.

 

 

 

4. Jan Heweliusz

Urodził się 28 stycznia 1611 w Gdańsku. Około roku 1640 założył w Gdańsku obserwatorium astronomiczne na jego potrzeby zbudował największy wówczas na świecie teleskop długości 50 metrów. Heweliusz stał się również wynalazcą m.in. polemoskop (luneta załamana pod kątem prostym ze zwierciadłem płaskim ustawionym pod kątem 45stopni, będący pierwowzorem peryskopu). Od 1652 roku używał wahadła do mierzenia czasu przy swych obserwacjach. Zajmował się badaniem kosmosu. Swoje obserwacje umieścił w publikacji pt: „Selenografia” wydanej 1647 roku. Jego obserwacje przyczyniły się do odkrycia 9 komet jak również jest on autorem nazewnictwa dla siedmiu gwiazdozbiorów m.in. Tarczy Sobieskiego upamiętniającej zwycięstwa pod Wiedniem.

 

 

5. Stanisław Solski (1622-1701)

Pochodził z Kalisza. Wstąpił do zakonu Jezuitów. W roku 1654 udał się z poselstwem do Konstantynopola gdzie pozostał do 1660 roku. Tam zasłynął swoją wiedzą matematyczną m.in. obliczając wysokość budowli pochodzącej z czasów rzymskich na podstawie długości jej cienia. Wychodząc z potrzeby wsparcia szerokich kręgów techników-praktykantów wydał w języku polskim publikacje pt: „Geometra Polski, to jest nauka rysowania, podziału, przemieniania i rozmierzanie linij, angułów, figur i brył pełnych”. Zmarł 1701 roku w Krakowie.

 

 

 

6. Adam Adamandy Kochański

Urodził się na ziemi dobrzyńskiej 1631 roku. Przejawiał zdolności matematyczne. Był pierwszym Polakiem, który poznał podstawy rachunku różniczkowego i całkowego. Wprowadził kilka ulepszeń do konstrukcji zegarków. W roku 1667 demonstrował wahadło magnetyczne własnej konstrukcji.

 

 

 

 

7. Stanisław Staszic (1755-1826)

Pochodziłw Piły. W roku 1781 roku powrócił do kraju obejmując funkcję wychowawcy synów hrabiego A. Zamoyskiego. Jest autorem m.in. „Przestrogi dla Polski”; „O ziemiorództwie Karpatów i innych gór i równin Polski”. Dzięki jego badaniom udało mu się odkryć złóż węgla w Dąbrowie Górniczej. Zasłużył się w dziedzinie organizacji, rozwijania i modernizacji przemysłu w tzw. Zagłębiu Staropolskim. Utworzył 1816 roku pierwszą w Polsce uczelnię techniczną. Zmarł 1826 roku w Warszawie.

 

 

 

8. Ludwik Metzell

Urodził się 1764 roku w Gdańsku. Był autorem specjalnego mostu pontonowego dla wojska z roku 1786. Jako szef inżynierów w okresie Królestwa Polskiego kierował pracami na rzecz uspławnienia rzek. W roku 1820 roku zaprezentował projekt zbudowania mostu wiszącego przez Wisłę. Wziął udział w pracach przy wznoszeniu pomnika Mikołaja Kopernika. Zmarł w Warszawie 1848 roku.

 

9. Ignacy Prądzyński

Urodził się 1792 roku w miejscowości Sanniki w Wielkopolsce. W roku 1811 kierował fortyfikacjami Modlina. Wziął udział w wytyczaniu granicy z Prusami. Zaprojektował w latach 1823-1824 Kanał Augustowski łączący dorzecze Wisły i Niemna. Wyróżnił się jako doskonały planista w czasie Powstania Listopadowego. Zmarł 1850 roku.

 

 

 

 

10. Józef Bem

urodził się w Tarnowie 1794 roku. Wykładał w szkole artylerii gdzie prowadził doświadczenia z rakietami wojskowymi. W 1819 Bem wydał raport pt: „Uwagi o rakietach zapalających”, który został powielony w jeżyku niemieckim w Weimerze. W 1829 roku we Lwowie wydał 3-tomowy podręcznik budowy maszyn parowych. W 1848-1849 objął dowództwo powstańczej armii węgierskiej. Zmarł w Aleppo 1850 roku.

 

 

11. Ignacy Domeyko

urodził się 1802 roku w okolicach Nowogródka. Uczestnik Powstania Listopadowego po klęsce którego znalazł się we Francji gdzie pogłębił swoją wiedzę. W 1838 roku udał się do Chile.Prowadził tam badania tamtejszej przyrody. Odkrył m.in. minerał nazwany następnie na jego cześć domeykitem. W 1846 roku opracował geologiczną mapę przeglądową Chile, która przyczyniła się do rozwinięcia górnictwa w okolicach Copiapo. Doprowadził do zreformowania miar i wag oraz systemu monetarnego w Chile. Zmarł tam 1889 roku.

 

 

12. Ernest Malinowski

urodził się w miejscowości Różycznej na Podolu 1808 roku. Po klęsce Powstania Listopadowego udał się na emigracje osiadając ostatecznie w Peru. Aby doprowadzić do rozwoju ówczesnej gospodarki Peru opracował projekt przeprowadzenia przez Andy linii kolejowej mającej połączyć stolicę z obszarami bogatymi zasoby naturalne. Początkowo projekt został odrzucony jednak po wojnie z Hiszpanami, gdzie Malinowski wyróżnił się opracowując plan obrony. W 1869 roku rząd w Peru zgodził się na jego plan budowy kolei trans andyjskiej. W przedsięwzięciu brało udział jednocześnie do 12 tysięcy osób. Kolej Malinowskiego przekracza Andy na wysokości 4768 m. n.p.m. W najwyższym jej punkcie znajduje się tunel o długości 1173 metrów. Zmarł w Limie 1899 roku.

 

13.  Stanisław Kierbiedź

 

Urodził się 1810 roku w okolicach Poniewieża. Po odbyciu studiów za granicą powierzono mu opracowanie mostu stałego na Newie w Petersburgu, który następnie wybudował 1850 roku. Brał udział w budowie m.in. linii kolejowej petersbursko-warszawskiej. Dokonał budowy pierwszego żelaznego mostu przez Wisłę którego budowę zakończono 1864 roku. Zmarł 1899 roku w Warszawie.

14.Kazimierz Gzowski urodził się w Petersburgu 1813 roku jako syn polskiego szlachcica. Brał udział w Powstaniu Listopadowym po porażce którego udał się na emigracje trafiając ostatecznie do Kanady. Tam wykorzystując swoją wiedzę budował drogi, mosty, przystanie etc. Szczytem technicznych osiągnieć Gzowskiego było skonstruowanie mostu ponad Niagarą łączącego Kanadę i Stany Zjednoczone. Przyczynił się do powołania parku narodowego nad Niagarą. Zmarł 1898 roku w Kanadzie.

 

14. Ignacy Łukasiewicz

Urodził się 1822 roku w Zadusznikach koła Tarnowa. Uczestnik rewolucji krakowskiej 1846 roku. W 1853 roku opracował lampę przystosowaną do tego paliwa, którą pod jego kierunkiem skonstruował blacharz Adam Bratkowski. Rok później wraz z Tytusem Trzecieskim założył w Bóbrce koło Krosna pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej. W roku 1866 wprowadził w swych zakładach ubezpieczenia społeczne, zapewniając robotnikom opiekę lekarską i emerytury po 20 latach pracy. Łukasiewicz produkował z ropy nie tylko naftę lecz również smary i oleje do maszyn, asfalt oraz gudrinę (rodzaj parafiny). Były to także osiągnięcia pionierskie w skali światowej. Zmarł 1882 roku.

 

15. Henryk Machalski

Urodził się w Jodłówce koło Bochni 1835 roku. Był inżynierem kolejowym w Galicji. W 1879 uzyskał patent na mikrofon węglowy proszkowy – jeden z pierwszych na świecie. Opracował on równieDisqusż własny system telefonu, który zademonstrowany został publicznie 1881 roku kiedy za jego pomocą przeprowadzono transmisję koncertu z Żółkwi do Lwowa na odległość około 30 km. Zmarł we Lwowie 1919 roku.

 

 

 

 

 

16. Stanisław Janicki

Urodził się w Warszawie 1836 roku. W latach 1864-1869 współpracuje z Ferdynandem Lessepsem przy budowie Kanału Sueskiego. Kierował on pracami na odcinku pomiędzy Port Saidem i Ismailią. Po 1870 roku opatentował pomysł doków pływających do naprawy okrętów. Rozbudował port w Rijece (1868-1879). Podczas pobytu w Rosji przyczynił się do rozwoju górnictwa węgla w Zagłębiu Donieckim. Zmarł w Warszawie 1888 roku.

 

 

 

 

17. Stefan Drzewiecki

Urodził się 1844 roku we wsi Kunka na Podolu. W 1872 roku wynalazł specjalny cyrkiel do wykreślania przekrojów stożkowych oraz automat do kontrolowania szybkości parowozów oraz dromograf przyrząd do automatycznego kreślenia drogi statku na mapie. W 1877 roku zaprezentował w Odessie swoją jednoosobową łódź podwodną napędzaną śrubami poruszanymi nożnymi pedałami. W 1896 roku zdobył pierwszą nagrodę w konkursie francuskiego ministerstwa marynarki na projekt nowoczesnej łodzi podwodnej. Stworzył również udane konstrukcje lotnicze czego przykładem jest jego płatowiec z 1911 roku wyposażony w tylne śmigło i samoczynne urządzenia stabilizacyjne. W 1921 roku opatentował nowy typ turbiny wodnej. Zmarł 1938 roku w Paryżu.

 

 

 

18. Władysław Kluger

Urodził się 1849 roku w Krakowie. W 1874 roku wyjechał do Peru gdzie początkowo budował mola, pomosty spacerowe o żelaznej konstrukcji w portach m.in. Supo, Huacho. W 1876 roku wytyczył trasę kanału mającego doprowadził wodę do pustynnych terenów poprzez Andy. Praca trwała kilka miesięcy i prowadzona była trudnych warunkach klimatycznych (temperatur a w ciągu doby wahała się od +26 do -14 stopni)W 1877 roku wytyczył i wybudował poprzez Andy trasę drogi kołowej z Tacny do stolicy Boliwii La Paz. Zmarł w San Remo 1883 roku.

 

 

 

19.Julian Ochorowicz

Urodził się 1850 roku w Radzyminie koło Warszawy. W latach 1882-1887 zrealizował wiele ciekawych pomysłów konstrukcyjnych w zakresie telefonii, jak mikrofon z opiłkami żelaznymi, telefon magnetyczny, termomikrofon i udoskonalony mikrofon węglowy. Zmarł w Warszawie 1917 roku.

 

 

20. Ralph Modjeski (1861-1940)

Urodził się w Krakowie 1861 roku. Osiadł on w Stanach Zjednoczonych stając się tam jednym z najwybitniejszych amerykańskich konstruktorów mostowych. Do najważniejszych jego dzieł inżynierskich należą m.in. most kolejowy łączący brzegi rzeki Crooked, kilka mostów przez Missisipi w Rock Island, w Nowym Orlenie, w McKinley Bridge w St. Louis w długości 766 metrów. Największym dziełem Modjeskiego był most wiszący nad rzeką Delaware łączący Filadelfię z jej przedmieściami Camden. Zmarł w Los Angeles 1940 roku.

 

 

 

21. Czesław Tański

Urodził się we wsi Pieczyska pod Grójcem w 1863 roku. 1893 roku rozpoczął swoje pionierskie próby lotnicze. W 1895 roku zbudował szybowiec „Lotnia” o 7 metrach kwadratowych powierzchni nośnej skrzydeł i ciężarze 18 kg. Zmarł 1942 roku w Olszance koło Puszczy Mariańskiej.

 

 

 

 

 

 

22. Wacław Wolski

urodził się 1865 roku. Początkowo pracował w polskim przemyśle naftowym. W 1902 roku dokonał swego największego osiągniecia skonstruował tzw. wiertniczy taran hydrauliczny własnego pomysłu. Wiercenie tym taranem dawało lepsze rezultaty niż dotychczas stosowane. W 1905 roku zastosowano po praz pierwszy taran na terenie polskiego zagłębia naftowego w Borysławiu. Zmarł we Lwowie 1922 roku.

 

 

 

 

 

 

Ignacy Mościski urodził się 1867 roku koło Płocka. W latach 1903-1904 opracował przemysłową metodę otrzymania kwasu azotowego z powietrza przez syntezę tlenków azotu w łuku eklektycznym. W 1922 roku dzięki wiedzy Mościskiego udało się uruchomić mimo sabotażu opuszczoną przez niemiecki personel fabrykę sztucznych nawozów azatowych w Chorzowie. Dzięki niemu powstało przedsiębiorstwo w Jaworznie produkujące tlenki azotu oraz syntetyzujące cyjanowodór i sole cyjanowe. Zmarł 1946 roku w Versoix pod Genewą.

  1. Jan Szczepanik urodził się 1872 roku w Rudnikach koło Mościsk. W 1896 roku zrealizował niezwykle wydajną fotoelektryczną metodę tkania wzorzystego. Wynalazł barwoczuły papier fotograficzny produkowany w Szwajcarii. W 1906 roku stworzył udoskonalony kolorymetr przyrząd do pomiaru intensywności barw. W 1899 roku stworzył barwny film małoobrazkowy. Do jego znanych wynalazków należą m.in. jedwabny pancerz kul ochronny. Określano go jako „polskiego Edisona”. Zmarł 1926 roku w Tarnowie.
  2. Kazimierz Prószyński urodził się 1875 roku w Warszawie. W czasie studiów 1894 roku skonstruował jeden z pierwszych „przedkinematograifcznych” aparatów filmowych do zdjęć i produkcji. W czasie dalszej pracy nad tym zagadnieniem 1896 roku Prószyński wymyślił biopleograf dzięki któremu udało się zlikwidować występujące podczas projekcji drgania obrazu.W 1912 roku wynalazł popularny aparat filmowy „Oko”. Po Powstaniu Warszawskim został zesłany do niemieckiego obozu koncentracyjnego ww Gross-Rosen a następnie Mauthausen gdzie zmarł w marcu 1945 roku.
  3. Stanisław Cywiński urodził się w Iłży 1884 roku. Zbudował wraz z Czesławem Zbierańskim pierwszy w Królestwie Polskim latający samolot. Pierwszy polski samolot powstał w hangarach Towarzystwa „Aviata” na Polu Mokotowskim. Oblatywał tą maszynę w 1911 roku Scipio del Campo. W latach 1920-1925 brał czynny udział w tworzeniu pierwszej polskiej fabryki samolotów w Lublinie. Następnie zorganizował biuro konstrukcyjne w Białej Podlaskiej którym kierował do 1935 roku. Był twórcą samolotu PWS-3, PWS-24. Poległ śmiercią żołnierza w czasie obrony Warszawy przed Niemcami 1939 roku.
  4. Ludwik Tadeusz Eberman urodził się 1885 roku. Od 1910 roku pracował w zakładach MAN w Augsburgu, które produkowały silniki do napędu niemieckich i austriackich łodzi podwodnych. W czasie swoich prac opracował projekt według którego wykonano 500 wysokoprężnych silników spalinowych napędzających niemieckie okręty podwodne w okresie I wojny światowej. W czasie swojej wieloletniej pracy skonstruował wiele maszyn głównie silników spalinowych. Zmarł w Szwajcarii 1945 roku.
  5. Stefan Bryła urodził się 1886 roku w Krakowie. Swoją wiedzę i doświadczenie doskonalił za granicą biorąc udział m.in. w budowie 250 metrowego wieżowca nowojorskiego – Woolwerth Building. W roku 1928 opracował dla Ministerstwa Robót Publicznych pierwsze na świecie przepisy dotyczące spawania konstrukcji stalowych. Do jego największego osiągnięcia należy zbudowanie pierwszego w Europie mostu spawanego na rzece Słudwi pod Łowiczem będącego pierwszym na świecie spawanym mostem drogowym. Za udział w konspiracji został przez Niemców zamordowany w listopadzie 1943 roku.
  6. Zygmunt Puławski urodził 1901 roku w Lublinie. Już w czasie studiów na Politechnice Warszawskiej skonstruował swój pierwszy szybowiec. W 1927 roku rozpoczął pracę w Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie. W roku 1930 jednoosobowy płatowiec pościgowy PZL P-1 zwyciężył w konkursie samolotów myśliwskich w Bukareszcie. Dzięki dalszej pracy rozwinęła się cała seria samolotów z rodziny Puławszczaka. Samoloty te były na wyposażeniu polskiego lotnictwa w czasie kampanii polskiej w 1939 roku. Przedwczesna śmierć konstruktora w 1931 roku zatrzymała dalsze badania nad tym typem samolotu.
  7. Aleksander Muraszew urodził się 1913 roku w Sompolnie koło Konina. W roku akademickim1934/1935 wraz z Henrykiem Tomaszewskim, jako członkowie sekcji lotniczej KMSPW, zaprojektowali wodnoszybowiec szkolny MT-1, który został następnie wybudowany w harcerskich warsztatach szybowcowych w Warszawie w latach 1935-1936. Był to jedyny w okresie międzywojennym polski model wodo szybowca, którego dalsze prace przerwał wybuch wojny. Muraszew przez cały jej okres pracował jako inżynier na potrzeby państw zachodnich przy produkcji m.in. podwozi samolotowych, pomp wtryskowych i nowego systemu spalania paliw w Po wojnie wyjechał do Stanów Zjednoczonych gdzie zmarł 2000 roku.

 

Podoba Ci się to co robimy? Wesprzyj projekt Magna Polonia!