Kazimierz Braun urodził się jako syn Karola i Henryki 1 października 1899 roku w miejscowości Dąbrowa w Małopolsce. Maturę zdobył w gimnazjum w Tarnowie. Od najmłodszych lat włączał się w działalność niepodległościową, w wyniku czego jako uczeń VII klasy, wraz z pięcioma kolegami, był więziony jako przestępca polityczny w cytadeli krakowskiej¹.

Został zwolniony z więzienia 19 listopada 1916 roku, po czym zaciągnął się do szeregów legionów polskich, wstępując do drugiego pułku piechoty II Brygady Legionów (przydział 9 kompania III baonu). Po kryzysie przysięgowym, który miał miejsce w lipcu 1917 roku znalazł się w Polskim Korpusie Posiłkowym, gdzie ukończył szkołę chorążych, otrzymując w lutym 1918 roku stopień plutonowego. Po bitwie pod Rarańczą był internowany w miejscowości Bustyahaza (218 km od miejscowości Koszyce)². Dnia 1 maja 1918 roku został przymusowo wcielony do armii austriackiej i zesłany na front włoski. W czasie przełomowych wydarzeń w Polsce przebywał na urlopie w Tarnowie, gdzie włączył się w działalność POW jako instruktor³. W czasie walk z Ukraińcami walczył w ramach 16 Pułku Piechoty pod Chyrowem, Lubaczowem i Przemyślem⁴.

Dnia 6 czerwca 1919 roku ukończył w Warszawie trzymiesięczny kurs Szkoły Podchorążych, otrzymując stopień podporucznika piechoty. W marcu 1920 roku ukończył Szkołę Obserwatorów Lotniczych, po czym został skierowany jako podporucznik obserwator do 5 Eskadry Wywiadowczej⁵. Eskadra ta wzięła udział w wyprawie na Kijów. Jako pierwsza zaobserwowała oddziały kawalerii Budionnego. Brała ona również udział w zdobywaniu pociągów pancernych przy współpracy z polską piechotą. W momencie ofensywy sowieckiej eskadra ta wycofywała się w kierunku Lwowa, w którym pozostała część personelu bojowa (na lotnisku Lewandówka), natomiast personel teczniczny odszedł do Przemyśla. W pamiętnych dniach walk o Lwów eskadra zapisała najpiękniejsze karty swojego bohaterstwa. Po latach o jej działalności wspominano: (…) Od świtu do późnej nocy wszystkie załogi kilka razy dziennie bombardowały kawaleję i atakowały ją z karabinów maszynowych. Odpoczynku nie znano: trwał tyle, ile czasu trzeba było na dolanie benzyny i smarów lub złożenie meldunku⁶. W lotach tych brał udział Kazimierz Braun (wykonał ich łącznie podczas wojny 14)⁷. O jego poświęceniu dla Ojczyzny zapisano: (…) okazuje swą niezwykłą odwagę i zimną krew, atakując nieprzyjaciela z bardzo małej wysokości, zadając mu ciężkie straty i niosąc panikę. Podczas pościgu za uchodzącą czerwoną armją (…) bierze udział w zniszczeniu nieprzyjacielskiego pociągu pancernego, obrzucając go kilakrotnie bombami⁸. (Więcej o walkach o Lwów 1920 roku:

https://www.3dom.pro/Krzysztof-Zabierek-Grod-co-Semper-byl-Fidelis-Wojenna-historia-Lwowa-w-latach-1918-1944-p14499 ).

Po wojnie K. Braun rozpoczął naukę pilotażu. 22 grudnia 1920 roku, podczas lotu ćwiczebnego na samolocie Albatros B.II nr 1008/17, zawadziwszy o wysoką topolę, uległ rozbiciu. Towarzyszący mu podporucznik pilot Kazimierz Nazimek odniósł ciężkie obrażenia. Porucznik obserwator Braun został pochowany na cmentarzu w Wieliczce⁹.

Zbieżność nazwisk opisanego bohatera z osobą lidera Konfederacji Korony Polskiej Grzegorza Brauna nie jest przypadkowa. Kazimierz Braun był bowiem bratem dziadka obecnego posła na Sejm RP Grzegorza Brauna¹⁰. Opisany bohater jest jednym z licznych osób w rodzinie posła, który w trudnych chwilach dla Polski gotowy był poświęcić swoje marzenia i ryzykować własnym życiem dla jej niepodległości i suwerenności. Warto poznawać historię przodków osób publicznych, którzy wypowiadają się w naszym imieniu na forum międzynarodowym i ustanawiają nasze prawa, ponieważ niezwykle rzadko zdarza się, aby człowiek zrywał z poglądami, w jakich wyrastał i jakie wpajali mu jego najbliżsi.

Krzysztof Żabierek

Udostępnij na FB

Tweet

Obserwuj nas

Zapisz

Wspieraj niezależne wydawnictwo:

Rzeczypospolita przyjaciół?